Als je nadenkt over wat jij je kind(eren) wil bieden, wat is jouw antwoord dan? Vaak is dat: Een veilige plek bieden waar mijn kind zich kan ontwikkelen om vervolgens fijn door het leven te gaan. Dat is wat we willen op lange termijn. Op korte termijn blijkt die wens voor veel ouders opeens best wel anders te zijn: Ik wil dat het gezellig thuis is. Ik wil dat er minder strijd is. Ik wil rust.
Dus ga je hard aan het werk. Met het vermijden van al die conflicten die voor ongezelligheid en onrust zorgen. Je gaat op eieren lopen of een weekendje weg boeken even alleen bij te tanken, zodat je daarna weer genoeg energie hebt om de hele boel aan elkaar te lijmen. En geloof mij, de grootste conflictvermijder ‘ever’ ben ik, dus ik herken dit helemaal. Maar ik ben erop teruggekomen….
Ik ontdekte dat het juist belangrijk is om de moeilijke dingen te doen zodat het daarna juist veel makkelijker gaat. Voor mij is dat bijvoorbeeld: Niet snel de boter doorgeven aan mijn zoon als mijn dochter dat weigert om te doen omdat er anders zeker ruzie van gaat komen. Of stoppen met moedwillig overhoren terwijl ik weet dat mijn zoontje de woordjes echt nog niet voldoende kent. Ik laat het dus even moeilijk en zelfs ongezellig! worden.
Hoe je kind vervolgens met die heftige discussie, of die onvoldoende omgaat dat is waar het echt over gaat. Moeilijke dingen doen, moet je ook leren. Ja, ook als vader of moeder. En nee dat is misschien helemaal niet altijd even leuk en gezellig. Ontneem je kinderen (en jezelf) die ervaring zeker niet, want dan maak je het pas echt moeilijk.